مرد٬

دوباره روی ساعتش

نگاه٬

چه ساده دیر می شود!

درست

مثل لحظه ای که فکر می کنی

زمان همیشه مال توست٬

و او همیشه٬

هرکجا٬

کنار تو ؛

درست

مثل ساعتی کنار هم

و چای روی میز٬

میان گفتگوی گرمتان٬

نخورده سرد می شود٬

چه ساده سرد می شود

تمام لحظه هایتان ؛

به ساعتی که بی خبر

برای گفتگو

میان مرد و مردمان دیگری گذشت٬

که بودشان٬

نبودشان٬

حضورشان٬

برای مرد٬

مثل چای سرد روی میز٬

دوباره گرم می شود٬

ولی ...

...

دوباره مرد٬

و روی ساعتش

نگاه ...

چه ساده دیر می شود!